هفتادو ششمین ماهگرد پسرم

پسرم!مراقب باش؛

اینجا زمین است؛اینجا زمین گاهی خشک و سخت و گاهی نرم و نمناک است.

اما باید طوری زندگی کنی که همیشه ردپای بودنت برای جهان و جهانیان بماند.

نگذار زمین و آسمان سرنوشت تو را تعیین کند واین را بدان نه آمدنمان دست خودمان است،نه رفتنمان.

اما آمدن و رفتن دو نقطه اند،اینکه چگونه به هم وصل می شوند،هنر آدم بودن و آدم ماندن ماست.

سلام پسرک خوده خودم،۴ ماه تمام از مدرسه ت گذشته و من همچنان صبحا که بدرقه ت میکنم،برات ایه الکرسی میخونم و راهیت میکنم،تا تو ،تو مدرسه ای چند بار تو خونه میخونم که خدای خوبم اونجا مواظبت باشه،تمام فکرم پیشته که نکنه زمین بخوری،نکنه دعولت بشه با دوستی،نکنه پسرم سوالی ازش بشه و جوابشو ندونه، اونوقت خجالت بکشه،نکنه بهتون بگن فلان کتابو در بیارین ،همه بیارن رو میز ،پسر من جا گذاشته باشه تو خونه اونوقت ناراحت بشه،و هزارتا ،نکنه،نکنه ،دیگه

روزانه برات ذکر میخونم و برای عاقبت به خیریت و موفقیتت توی تمام مراحل زندگیت دعا میکنم،تا ابان ازتون دوتا امتحان گرفتن ،هم فارسی و هم ریاضی جفتشو بدون حتی یه دونه اشتباه نوشتی،روزای مدرسه ت ،روزای پراسترس اما خوبیه،چون روزی یه چیز حدید یاد میگیری و میای تعریف میکنی و من ذوق میکنم،بماند که گاهی هم عصبی میشم موقع نوشتن و کار کردنه باهات،پسرم ازم دلخور نباش ،گاهی از کوره در میرم دست خودم نیست ،تمام تلاشمو میکنم برای اینکه توی درسِت بهترین باشی ....

جزء واحدهای درسیتون،رباتیک و زبانم دارین که خدا را شکر جفتشو دوست داری،پسرم فقط یه کم همچین بد خطی🤭 یه عکس از امتحانت واست میزارم و حتی املات که بمونه به یادگار این خطتت،البته خیلی هم درشت مینویسی،که از نظر روانشناسی میگن که درشت نویسی یه حالت خشم درونیه،ولی دقیق نمیدونم علتش چیه...

اینم خودت و درخت کریسمست😅از بس عشق بابانوئل و کادو بودی ،همش میگفتی چرا بابانوئل همش به خارجیا هدیه میده ،منم دوسش دارم و آرزو کردم چرا برای من هیچی نمیاره،دوس دارم مثل کارتونا از دودکش بخاری برام بندازه،دیگه من فرداش کلی پاک کن طرح کریسمس برات گذاشتم و کلی ذوق کردی

واما امتحانت