پسر ۸۷ ماهه ی من
پسر ۸۷ ماهه ی من پسرم....!
شاد و خندان باش.
این تعریفی حقیقی از دینداری است.
غمگین بودن گناه است و شاد بودن پرهیزکاری،اگر بتوانی با تمام وجود و از ته دل بخندی،زندگی ات مقدس خواهد شد.
خنده ای از ته دل و با تمام وجود،پدیده ای یگانه و بی همتاست.
پس وقتی میخندی،بگذار تمام سلول های بدنت به همراه تو بخندند.
بگذار خنده از فرق سر تا نوک پایت گسترش یابد.
بگذار به ژرف ترین و درونی ترین نقاط وجودت برسد.
آنگاه حیران خواهی شد که چگونه خنده تو را راحت تر از هر عبادتی به خدا نزدیک می سازد.
مردم غمگین همه ی گذشته ی خود را به تسخیر در آورده اند.آنان از تسلط بر دیگران لذت می برند.
آنان هیچ تفریح دیگری ندارند مگر تسلط بر انسانها و سلب آزادی آنان.
تنها تفریحشان،غمگین و آزرده ساختن دیگران است.نسبت به مردمی که شاد هستند و می توانند به رقص و آواز در آیند و خوش و خرم باشند بسیار حسودند و از دستشان عصبانی.
این مردم غمگین به قدری خرابی به بار آورده اند که میزان آنها تخمین ناپذیر است.
هیچ کس به اندازه اینان به بشر آسیب نرسانده است.
من می کوشم انسانی جدید بیافرینم و انسان جدید را فقط با نگرشی جدید به دین می توان آفرید.
من مبلغ دین عشق،خنده و جشن هستم.
تجربه من اینست که وقتی کسی خوش و شادمان باشد بین او وهستی پل زده می شود.
بنابراین من درس شادمانی می دهم و نه چیز دیگر
بیشتر مسرور و شاد باشید.
اگر میخندید ،خنده تان باید از وجود و سرورتان برخیزد،نه از ذهن ساده انگارتان.
خنده تان باید به دنیا و مردمی باشد که خود را مشغول مسخرگی های دنیا کرده اند.
اگر بتوانید به بیخودگی و بی ارزشی دنیا بخندید،احساس سکوت و آرامش میکنید نه اندوه و غم.
اوشو
سر سفره ی مختصر و مسافرتی
کاردستی یلداییت
یلدا ۹۹
