واما پرنسس ما

پرنسسم

روزهای زیادی رو با هم عاشقی کردیم،روزهای زیادی هر نفسی که کشیدم یادم اومد که تو نفسم شده ای روزهای زیادی در دلم آروم آروم رشد کردی و بالیدی و اما در هشتم آذر نود و هفت توی ساعت ۰۰:۰۰ شد پایان راه نه ماهه دو نفرمان که در واقع آغاز راه دیگریست،راهی روشن که پذیرای گامهای بزرگ آینده ات را خواهد ساخت ،روزهایی که گذشت خوب بود،با همه سختی هایش شیرین بود .

سر به روی شانه های مهربانی خدا گذاشته ام.دفتر سرنوشتت را خود مهربانش نوشته و من میدانم که بهترین را برایت و برایمان می خواهد به مهربانی بی حدش که فکر میکنم آرامش عمیقی وجودم را میگیرد حتما تو هم حس میکنی این لحظه های ناب را....

حال خوش این لحظه هایم را از تو دارم و تو را از لطف بیکران خدای خوبم،شاکر اویم که تو را به من عطا کرده ...

نعمت های آسمانی همیشه برف و باران و نور نیستند ،گاهی خداوند کسانی را بر ما نازل میکند از جنس آسمان،به زلالی باران ،به سفیدی برف و به روشنایی نور ،شکر میکنم داشتنت را...

پرنسس پاییزی ما؛اسم زیباش شد پردیس بعد از کلی گزینه بالاخره بابا جون این اسم رو واست انتخاب کرد و تو در بیمارستان زینبیه شیراز در آخرین ساعت روز پنجشنبه (۰۰:۰۰)۸ آذر نود و هفت

با وزن ۳/۱۰

دور سر ۳۲

و قد ۴۹

پا به این دنیا گذاشتی،دنیات همیشه زیبا باشه پردیس زیبای ما.....

معنی اسم قشنگتم یعنی فردوس ،بهشت،باغ،بستان

کلی ازت عکس دارم که میزارم و توی یه پست جدا هم از خاطرات زایمانم میگم بهت....